لبخند اطلسی
نظرات شما عزیزان:
روزگاری من و تو
عاشق هم بودیم
در شبی مهتابی
تو برایم خواندی:
نازنینم،
عشقم،
تکیه کن بر دستام
و دگر هیچ مخور
غم بی تکیه گهی
که منم تکیه گهت
و بدان ای گل من
که پناهت مردی است
که مثال کوه است
و چه اسان من خام
باورت می کردم
و نمی دانستم
تکیه کردن بر عشق
تکیه بر قامت سست باد است
ممنونننننننننننننننننننننننننن ن از نظرت...
نظرلطفت بود...
لینکت کردم عسسسسسسسسسسسیس
...بی زحمت یه سر بهم بزنو تو نظرسنجیم شرکت کن...
miss-A |