گوش کن باتو سخن میگویم

زندگی در نگهم گلزاری است

و تو با قامت چون نیلوفر

شاخه ی پر گل این گلزاری

من به چشمان تو گلهای فراوان دیدم

گل عفت گل تقوا گل صد رنگ و امید

گل فردای بزرگ گل دنیای سپید

تو همان خرد نهالی که چنین بالیدی

راست چون شاخه، سرسبز و برومند شدی

اما دیده بگشای و در اندیشه ی گلچینان باش

همه گل چین گل امروزند و همه هستی سوزند

کس به فردای باغ نمی اندیشد

ای کاش باز هم ببینمش لحظه ای کوتاه...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: